Ecohan Buralardan Gider...

Saat: 14:29 | Yazar: Burak Doğan

Yıl 1994.. Eylül'ün 3. haftası ve Buca Anadolu Lisesi'ne kayıt yaptırıyorum.. İlk günler sorunsuz, tanışılan arkadaşlar.. Herşey yolunda, Franszıca biraz zor ama, bir şekilde idare edilir diye düşünüyorum. En büyük derdim ise servis..

Malum sadece 12 yaşındayım ve evden 45 dakikalık servis uzaklığındaki bir yere her gün gidip geliyorum. Serviste ise tabiiki en küçüğüm. Yeni okula girmiş, ortaokul hazırlıkta okuyan bir çocuğum, benden ufak olcak kimse yok ya.. Kapıya en yakın yere oturuyorum ki, servisten hemen kendimi atabileyim.. 25-30 kişilik bir servis bu ve en arkada tabiiki büyükler var ve onlara SİNİR OLUYORUM!! Ama bunların içinden biri, ufacık incecik falan, kalıbıma göre.. Ama yinede büyükler arkada, ses çıkarmak olmaz..

İlerleyen günlerde öğreniyorum ki o ufaklık benimle yaşıtmış ve o da hazırlıktaymış.. Bunu öğrendikçe daha da sinir oluyorum ve tabiiki bununla beraber ses çıkarabileceğimi anlayıp sürtüşmelere başlıyorum ve aylarca bu dert devam ediyor.. Taa ki Orta 1 bitmeye yaklaşıp yaz okulları başlayasıya kadar.

İzmirspor basketbol yaz okulu, eve yakın, malum boyumda uzun, futbol oynamaktanda zevk almıyorum, basket oynayayım bari dedikten sonra yazıldığım yer. Vede tabiiki anladığınız gibi o sinir adamda orda.. Yaz okulunda 1-2 beraber oynadıktan sonra, aynı şeyi aynı insandan duyuyoruz; Siz ikiniz! takım antremanlarına gelmeye başlayın..

O zaman yıl 1995.. Şu anda 2007.. Tam 12 sene 24 senelik hayatımda.. Bunun 6sınıda hatırlamıyo saysak, hayatımın 2/3'ünde yanımda olan, kardeşim olan, herşeyimi paylaştığım, içtiğim, ağladığım, anlattığım, dinlediğim, dalga geçildiğim, top oynadığım, 3 parça adana yediğim, denize girdiğim, annesine anne, kardeşine kardeş babasına baba dediğim adam.. Daha bir bilsen neler neler yaptık biz onunla:) onları yazmaya kalksam, bitmez, bitirilemez..

ve bu Eco, artık İstanbul semalarında çılgınlıklarına devam edecek.. İstanbul'da anlaştığı şirket ile bugün görüşmeye gidecek kardeşime yürekten başarılar diliyorum.. Benim yanımda olmayacak belki bir süre ama, tabiiki her an beraber olmuş gibi yaşayacağız onunla.. Özlerim, sırf onun için gider gelirim İstanbullara.. Her ne kadar yanımda olamayacak olması canımı sıksada, orda başarılı ve mutlu olacağını bilmek, bana ayrı bir kuvvet veriyor.. Bu adam çok başarılı olacak, ortalığı birbirine katacak ve hayatı mükemmel olacak buna can-ı gönülden inanıyorum..

Sinir bozukluğundan yazamasamda, hayatımda belkide kompüter başında ilk defa gözümden yaş gelsede, paylaşmam lazımdı bunu seninle be günlük.. Affet beni, canını sıktım ama çok özlücem bu herifi.. işallah düşündüklerinden çok daha mükemmelini başarır.. Hadi olm göster kendini be..
Ah ulan İstanbul, Söyle Sen mi Büyüksün Eco mu Büyük!!!

p.s: Senin kafa dalga yapmış..:)

Etiketler: Buca Anadolu, Dost, Ecehan, Ecehan Karaağaç, Hayat, İstanbul, İzmirspor, Karaağaç |